"Ik stapte in op station Purmerend, om 9:15 uur. Volgens mij zat jij al in de trein.
Jij had een wit/grijs met zwart geblokte ruitjesbroek aan, zwarte schoenen, donker lang haar . Ik stond eerst bij de deur en ben bij station zaandam gaan zitten op het klapstoeltje naast de deur. Je viel me al de hele weg op, we hadden regelmatig oogcontact . Ergens bij Zaandam zei je heel vrolijk: Hoi"en je zwaaide. Ik wist niet zeker of je het tegen mij had en reageerde niet. Daarna keek je gauw op je telefoon en keek niet meer. We stapte allebei uit op station Hoofddorp, waar ik nog heb geprobeerd om je te zoeken om aan je te vragen of je vriendelijke groet voor mij bedoeld was en mijn verontschuldiging aan te bieden dat ik niks terug zei. Je kwam op het station vriendinnen tegen, dus besloot ik om je maar niet aan te spreken.
Hoop evengoed nog met je in contact te komen!"
We hadden oogcontact in de trein
vanaf station Hoorn
naar station Purmerend Weidevenne.
Op station Alkmaar verloren we elkaar uit het oog.
"Op 1/8 zat jij op een bankje in Hoorn. Ik, blond haar, zat op een andere bankje. Je keek een paar keer naar me. De sprinter kwam, ik stapte de trein in richting Leiden. Jij bleef zitten omdat jou trein nog moest komen. Je volgde mij vanaf hef bankje en keek of ik in de trein zat. Beetje mysterieus en ik zou graag met je in contact willen komen."
We hadden oogcontact in de trein
vanaf station Zaandam
naar station Hoorn.
Op station Purmerend Weidevenne verloren we elkaar uit het oog.
"Wat voelde ik me ongemakkelijk maar wat heb ik een spijt dat ik niet gewoon op je af ben gestapt. Je ging schuin tegen over me zitten in een bomvolle trein, je viel op en was naar je aan het kijken. Kon me niet voorstellen dat je ook naar mij zou kijken maar het gebeurde, je keek me aan met felblauwe ogen, je hebt donker haar en een beetje een baardje. Toen je me aankeek werd ik verlegen en keek heel snel weg, wou het daar niet bij laten zitten en keek je nog een keer aan, ik kreeg een glimlach en een lieve knipoog. Ik merkte dat je uit ging stappen en wist zo gauw niet wat ik moest doen.
Je had een leren jasje aan en een spijkerbroek opgerold aan de onderkant, met simpele nikes eronder aan, ik geloof dat je een tas bij je had van America Today. In de hoop dat ik je nog een keer tegen ga komen of ga vinden bij deze! Het blondje meisje met de witte sjaal en kwam net uit de stad had een tasje van de New Yorker bij me.
Zeg, wie ben jij?!"
