We hadden oogcontact in de trein
vanaf station Schiphol Airport
naar station Den Haag Centraal.
Op station Den Haag Centraal verloren we elkaar uit het oog.
"Kerstavond vorig jaar zag ik jou op Den Haag Centraal station instappen om zes uur uur in tram naar Wateringen. Ik zat al in de tram en zag jou in je zwarte werkkleding wat leek op de functie van een douane medewerker of controleur in het magazijn met drie grijze letters van jouw bedrijf erop verwerkt droeg jij een opvallende werkbroek vol zakken met zwarte kisten aan je voeten, je droeg een zwarte bomberjack en koltrui. Je haren had je in een knotje of paardenstaart op je hoofd met in je handen een zwarte mobiele telefoon waarop je zat. Af en toe maakte wij oogcontact in de acht minuten dat jij in de tram zat tegenover mij. Niemand anders zat in de tram dan wij. Jij bent van buitenlandse afkomst net als ik en allebei licht getint van huidkleur. Jouw prachtige grote bruine ogen zal ik nooit meer vergeten. Je droeg een zwarte mondkap dus meer kon ik niet zien van jou. Ik had een lichtroze muts op, mijn blauwe mondkapje deed ik bewust af zodat je mijn gezicht kon zien. Ja ik was meteen weg van jou en jij begreep mijn geflirt meteen want jij zwaaide als eerste naar mij en ik deed hetzelfde naar jou door terug te zwaaien. Echter, dit deed je pas de halte voordat je eruit zou stappen en je gaf een hint in gebarentaal of ik mee naar buiten zou gaan. Je bent vrij lang, slank atletisch gebouwd figuur ! Net voordat je uitstapte op de halte Oudemansstraat in Den Haag maakte je een gebaar naar mij met je beide handen uitgestrekt of ik mee naar buiten ging. Vanwege je mondkap die je ophield kon ik je zien wat je vroeg maar ik besloot op te staan en ook de tram te verlaten zodat ik buiten met je kon kennismaken.. echter drama ten top sloot de deur voor mijn neus en stond jij buiten en ik binnen. De tram reed weg en de deuren gingen niet meer open. Daar stond ik dan teleurgesteld als enige in de verlaten tram naar Wateringen. Ik was zo in paniek dat ik niet eens dacht aan eruit te stappen een halte verder omdat ik de buurt niet kende, het al donker was en ik jou ook niet meer zag. Mijn leven is sindsdien niet meer hetzelfde want telkens als ik in de tram zit op weg naar het centraal station naar Den Haag of langs de halte Oudemansstraat in Den Haag rijd, denk ik aan jou en onze bijzondere ontmoeting. Het was wederzijds en zo mooi, wie had gedacht dat het zo zou bruut zou eindigen want ik heb je nooit meer gezien daarna. Een vol jaar van mijn leven heb ik jou lopen zoeken echter allemaal zonder succes. Hopelijk komt via deze weg mijn bericht aan bij jou en heb jij misschien iemand die dit leest vertelt over onze ontmoeting van vorig jaar op Kerstavond. Het is bijna weer Kerstavond.. wie weet zie ik je weer, of zoek jij mij nog altijd ook. Voor jou ben ik bereikbaar."