We hadden oogcontact in de trein
vanaf station Utrecht Centraal
naar station Nijmegen.
Op station Arnhem Centraal verloren we elkaar uit het oog.
"Lieve ...,
Wij zaten donderdag 13 oktober 2022 in de trein vanaf station Utrecht Centraal richting Nijmegen. Op station Arnhem Centraal stapten wij allebei uit na een al te kort gesprek. Jij had roze geverfd haar met daarin een witte strik. Jouw ogen waren prachtig. Jij droeg een bruine jas over een paarse rok, hoge zwarte schoenen met witte sokken, en een groene kikkertas over jouw schouder. Jij zag er enig uit.
Rond 17:30 stapte ik op station Driebergen-Zeist in die volle trein. Jij zat met frisdank op de gangtrap. Ik moest staan en begon Oscar Wilde te lezen uit een dik zwart boek. Ik droeg een donkerblauwe jas, zwart vest, daaronder een rood overhemd zichtbaar in mijn kraag, een groene broek en bruine sneakers. Ik had kort donkerblond haar, een stoppelbaard en droeg een grijs/oranje bril. Tussen station Ede-Wageningen en Arnhem Centraal was de trein wat minder vol. Ik ging in de deuropening zitten. Jij gooide je frisdrank weg en ging naast mij zitten. Ik merkte dat jij alsmaar verlegen naar mij bleef kijken en gauw weer wegkeek, dus ik klapte mijn boek dicht. Want werkelijk, de schoonheid van Dorian Grays portret was niets vergeleken met wie ik naast mij zag.
Ik complimenteerde jouw leuke outfit en vroeg of het zelfgemaakt was. Jij was blij verrast en fleurde helemaal op. Je vertelde vol passie dat je wilde leren naaien en door gebrek aan een machine met naald en draad te werk ging om een kostuum te maken. Ik vertelde over mijn tante die dat ook als hobby had. Wij hadden het over kleding, hobbys, reizen, lezen, documentaires, studies. Voor lezen had jij te weinig patience, zei je, maar onderschat jezelf alsjeblieft niet. Wij studeerden allebei in Utrecht: jij de (digitale) kunsten, ik de wetenschappen. Jij vond de wetenschap wel interessant en ik zou je graag van alles willen leren. Ik geef namelijk bijles in mijn vrije tijd. Jij bent vrolijk, creatief, leergierig en oprecht: een inspiratiebron. Ik zou je graag beter willen leren kennen.
Het klikte meteen tussen ons en daardoor ging de tijd vliegensvlug voorbij. Het gesprek was kort. Te kort. Ik was zelfs vergeten mijzelf voor te stellen. Ik had nog zoveel tegen je willen zeggen. Het voelde alsof wij nog uren door konden praten. Achteraf denk je dan, had ik dit of dat maar gezegd. Ik zou graag jouw kunst willen zien en mijn natuur- en landschapsfotos, vol wilde dieren, met je willen delen. Ik zou jou graag die kostuums willen laten zien, ter inspiratie en om het vak te leren. Ik zou graag met je willen dineren of samen koken. Zou jij dat willen?
Ondanks dit alles, zei ik iets fouts vlak voor de treindeuren opengingen. Ik maakte, zonder kwade bedoelingen, een flauwe grap. Dit kwam als donderslag bij heldere hemel bij jou binnen. Elk stukje vreugde in mij veranderde in spijt. Nog voordat ik mij kon excuseren werden we de trein uit geduwd door de massa. Mijn oprechte excuses. Wat ik toen zei, was niet waar. Kun jij het mij vergeven?
Ik hoop jou snel nog eens te ontmoeten. Dan kan ik mijzelf voorstellen.
Whenever a man does a thoroughly stupid thing, it is always from the noblest motives. -Oscar Wilde"
