We hadden oogcontact in de trein
vanaf station Eindhoven Centraal
naar station Enkhuizen.
Op station Utrecht Centraal verloren we elkaar uit het oog.
"Gezocht knappe jongeman, ik vermoed tussen de 30 en 40 jaar, zwart haar met slag, (klein) baardje, licht getint, ik denk lengte tussen de 1m70 en 1m80, licht Brabants accent (als ik mij goed herinner) en oranje-rode polo/ shirt aan. We keken elkaar een paar keer recht in de ogen terwijl jij je spullen pakte (volgens mij een donkere vrij grote rugzak).
Ik, man, 1m75, bruin/grijzend stijl half lang haar, bruine ogen, gebruind door de zon, klein dun goud kettinkje om, armbandje in de kleuren van de regenboog, donkerblauw overhemd, spijkerbroek, zandkleurige sneakers en had een klein zilverkleurig koffertje op wieltjes bij mij.
We troffen elkaar in de intercity (10/09/22 vertrek 20.34 vanaf Eindhoven richting Enkhuizen). We zaten achter elkaar, bovenin de dubbeldekker. Je stapte uit in Utrecht. Volgens mij was het 21.25.
Toen je aanstalten maakte om uit te stappen, stond je op en keek mij recht in de ogen. Je maakte een compliment over mijn haar. Ik was compleet uit het veld geslagen, ik reageerde slechts met ‘Stoer’. Verder kon ik niets zinnigs uitbrengen. Meer woorden volgden er niet, ook niet van jou. Wel keken we elkaar nog even recht in de ogen.
Je stapte uit en vanaf het perron keek je mij weer aan, je zwaaide naar mij en ik knikte terug.
Toen de trein wegreed kon ik mijzelf wel door de kop schieten. Waarom was ik niet wat assertiever geweest? Het ging ook allemaal zo snel. Pas achteraf besefte ik mij dat ik ook had moeten uitstappen…
Jij durfde de eerste stap te nemen, laat ik nu de tweede stap nemen. Ik hoop je via deze weg terug te vinden. Als je jezelf herkent in deze situatie, reageer dan. Ik zou je graag nog eens ontmoeten!"
