We hadden oogcontact in de trein
vanaf station Gouda
naar station Rotterdam Centraal.
Op station Rotterdam Alexander verloren we elkaar uit het oog.
"Meisje met de mooie lach en krullen, nooit heb ik iemand zoals jou gezien, zo mooi op jouw eigen manier..
We hebben elkaar even gesproken in de trein en op t station.
Vraag me niet waarom ik je mijn nummer gaf,
Eigenlijk moest ik je een koffie aanbieden en rustig naar je nummer vragen,
ik was veelste haastig en door de sneeuw en kou kon ik niet meer helder nadenken.
ik dacht mischien heeft ze haast ofzo, of lacht ze gewoon altijd zo mooi..
Eerlijk gezegd heb je ook echt een soort storm effect losgelaten in mij,
Ik raakte even verward,
T weer buiten was er niks bij!
Naderhand had ik een beetje spijt, mischien had je wel een vriend of had je wel wat heel anders aan je hoofd. Ook al gaf je aan dat je t wel oke vond.. Toch hoop ik dat dit de juiste manier was en ik jou niet onbedoeld haastig heb benaderd
ik had de trein gewoon moeten laten gaan en jou rustig aanspreken nu we toch waren uitgestapt, of in de trein zelf.
weetje normaal zou ik nooit zoiets doen, alleen t voelde alsof je zou verdwijnen in alle menigte, ik reageerde een beetje impulsief..
Hopelijk hoor ik van je."