We hadden oogcontact in de trein
vanaf station Gouda
naar station Groningen.
Op station Utrecht Centraal verloren we elkaar uit het oog.
"Iets met nooit geschoten is altijd mis. Vanmiddag (12:24) stapte ik in Gouda in de trein. Met alle stress rondom mijn tentamen, ging ik snel zitten. Toen ik zat, keek jij mij aan en je lachte. Er was iets bijzonders aan, wat ik niet kan duiden. Ik moest nog wat dingen leren vond ik zelf en was daar tot Utrecht mee bezig. Toen ik opstond zag ik je weer en hadden we hetzelfde oogcontact, met die lach. Ik had nu wel tijd om erover na te denken, maar voordat ik eventueel genoeg hoop had kunnen verzamelen, liepen we al op de trap. Toen ik dacht dat ik boven, in de stationshal, onopgemerkt kon kijken, keken we precies tegelijk naar elkaar om. Ik liep nog bijna ergens tegenaan, maar moest helaas m’n bus halen.
Jij had een rode vouwfiets mee, bruin haar én die lach. Ik denk dat je in Rotterdam bent ingestapt, want op Gouda zat je er al. Ik had een bruine jas aan (zo’n zachte) en had toen ik binnenkwam geen bril op, maar toen ik uitstapte wel. En ik was heel druk bezig met weinig geluid maken met mijn papieren in de stiltecoupé."