We hadden oogcontact in de trein
vanaf station Eindhoven Centraal
naar station Utrecht Centraal.
Op station Utrecht Centraal verloren we elkaar uit het oog.
"Toch maar proberen.. wie weet lees je dit!
Sinds zaterdag kom je niet meer uit mijn hoofd.
Ik kwam je tegen in de trein in Eindhoven op zaterdag 12 oktober, 10.57. Mijn moeder en ik gingen een dagje weg. We waren direct ingestapt zonder te kijken of we wel echt de goede trein hadden. Jij, die aan de andere kant van het gangpad zat te lachen om onze onwetendheid, wist ons gerust te stellen. Gedurende de eerste stations hadden we een aantal keer oogontact en reageerde je een paar keer op het gesprek van mijn moeder en mij, door te glimlachen naar ons. Een paar stations later raakte we in gesprek. Eerst gewoon oppervlakkig en daarna wat meer diepgaand, over jouw ict bedrijf en de drukkerij van mijn ouders. Verder hielpen we nog een mevrouw, die gedurende de reis bij ons was komen zitten en niet wist naar welk perron ze over moest stappen. Toen we later op Utrecht Centraal elk ons eigen weg op gingen en elkaar een laatste glimlach gaven, kreeg ik spijt dat ik niet je naam en/of contactgegevens heb gevraagd. Je vertelde dat je uit Waalre kwam, maar meer weet ik niet. Ik hoop je mooie, lieve lach en open uitstraling nog een keer tegen te komen! Lieve groetjes, Het meisje met de zwarte jas en grijze sjaal!"
