We hadden oogcontact in de trein
vanaf station Den Haag HS
naar station Amsterdam Zuid.
Op station Amsterdam Zuid verloren we elkaar uit het oog.
"Do 5 sep, Intercity Den Haag HS-Adam Zuid, en station Zuid.
Ik acht de kans aanwezig dat iemand de vrouw die ik bedoel kent, omdat ze iemand is die je niet snel vergeet!
Vanavond (do 5 sep) in de trein van 19.18 van Den Haag HS naar Amsterdam Zuid kwam ze in het bankje schuin vóór mij in de trein te zitten. Ik was nogal gaar van werk, en weet niet meer of ze in is gestapt op Den Haag HS of in Leiden CS. Ze heeft roze, half-lang haar, tot vlak boven haar schouders. Ze had een leuk grijs, geruit pak (jasje en broek) aan, met daaronder een donkerpaars Adidas-vest. Een kleine piercing bij haar neus. Ik vond het een hele leuke stijl. En zo tussen de 20-25 jaar oud, gok ik.
In haar haar droeg ze eerst een roze, dik elastiek (een "scrunchie", ben ik achter gekomen toen ik het opzocht), maar halverwege haar reis heeft ze haar haren los gedaan. Ze moet gezien hebben dat ik naar haar keek, terwijl ik naar een podcast aan het luisteren was, want minstens een keer keek ze om, en kruisten onze ogen elkaar. Verder las ze in een geplastificeerde, dikke reader (ik vermoed van studie, en ik zag zo snel geen formules, dus waarschijnlijk studeert ze geen bèta), en had ze behalve haar zwarte rugzak een stevige Action-tas bij zich.
We liepen tegelijkertijd uit de trein, en toen viel op dat ze zwarte hakken aan had, met dikke zolen. Ondanks dat was ze nog een stuk kleiner dan ik. Ze liep naar hetzelfde metroperron als ik. Daar bleek dat ze de metro richting Isolatorweg nam, terwijl ik de Noord-Zuidlijn nam. We zagen elkaar nog één keer, en ik stapte in mijn metro. Binnen enkele seconden ben ik weer uitgestapt, en op haar af gegaan (dat was het spannendste dat ik deze week gedaan heb!).
Uiterst vriendelijk, en ogenschijnlijk enigzins verrast, keek ze me aan, en ik vertelde haar meteen dat ik vond dat ze een hele leuke stijl had. "Dankjewel", zei ze. Met een bonzend hart ben ik direct terug naar mijn metro gegaan. Ik zag haar glimlachen. Haar metro arriveerde, ze keek nog een keer naar mij om en zwaaide lief.
Wat een oen ben ik, dat ik in mijn metro ben blijven staan. Een metrohalte later besloot ik terug te gaan naar Zuid, in de hoop dat zij hetzelfde zou bedenken. Na een kwartiertje heb ik haar niet gezien, en ben ik richting huis gegaan.
Ken jij, of ben jij de vrouw die ik bedoel?
Weet dan dat ik je ontroerend mooi vond, en het gevoel kreeg dat je een heel puur en lief karakter had. Ik weet niet of dat in werkelijkheid ook zo is, maar daar zou ik graag achter komen, tijdens een wandeling, drankje of diner. Of tijdens het treinen!
Ik zal proberen volgende donderdag dezelfde trein te nemen, en wederom helemaal voorin, onderin te gaan zitten.
Zelf ben ik overigens een lange man van 1m92, wat voller dan slank, met een baardje, bruin haar (begin grijs te worden :p), 29 jaar, en ik droeg zwarte sneakers, een zwarte broek, en een donkerpaars overhemd.
Ik wens je in ieder geval alle goeds, ook als je dit wel leest maar geen contact opneemt."