Marcel
19 juli 2017
We hadden oogcontact in de trein vanaf station Duivendrecht naar station Enschede. Op station Apeldoorn verloren we elkaar uit het oog.
"Al toen ik op Duivendrecht het perron op kwam lopen trok je mijn aandacht. Je zat op een bankje te wachten op de trein naar Enschede en rookte een sigaret. Je had half-lang donkerblond / bruinig haar, een zwarte pantalon en een grijs (?) truitje. Bij het voorrijden van de trein leek je eerst een eind verderop gelopen te zijn, maar bij het instappen stond je plots tegenover me. Ik keek af en toe, maar wist me geen houding te geven.
De trein was druk, dus we moesten staan. Toch wist ik iemand zo ver te krijgen zijn baggage van een stoel te halen en ging ik zitten. Ik keek je nog even aan met een blik die moest zeggen: "zo, dat heb ik even lekker geregeld", maar ergens in mijn hoofd gingen ook scenario's rond waarin ik jou quasi-nonchalant de stoel zou aanbieden. Terwijl ik in de stoel zat stond jij direct naast me. Tegen me aan zelfs. Ik bleef scenario's bedenken, maar deed niks. Bij Hilversum kwam de stoel naast me vrij en kwam je (gelukkig) naast me zitten.
Jij las een boek over leiderschap en keek soms op je telefoon. We keken elkaar soms met een schuin oog aan, of dat hoopte ik misschien. Bij Apeldoorn zag ik jou je tas op schoot nemen en je zonnebril opzetten. Ik wist bevroedde al dat je op het punt stond om uit te stappen, maar weer wist ik niks te zeggen.
Je stapte uit, maar wenste me eerst nog een fijne reis, uit het niets. Iets in mij doet hopen dat je woorden niet alleen uit beleefdheid waren. Ik zou je graag nog eens zien :-)."