Esma
12 december 2016
We hadden oogcontact in de trein vanaf station Utrecht Centraal naar station Oss. Op station Oss verloren we elkaar uit het oog.
"Ik kwam het perron in Utrecht oplopen iets voor 18.00 uur en zag hem met zijn telefoon in zijn hand staan in de buurt van de roltrappen. Net als ik was hij op de trein aan het wachten. Zijn uiterlijke verschijningsvorm trok mijn aandacht. Ik liep langs hem en keek vluchtig zijn kant op. Hij zag mij uiteraard niet, omdat hij bezig was met zijn telefoon. Ik ging op een afstandje staan. Daar bekeek ik hem zover ik hem kon zien en ‘dacht’ nee, toch niet zo interessant.
Na vijf minuten wachten kwam de trein. Ik was hem alweer vergeten door andere gedachten die door mijn hoofd waaiden tot ik bij het wachten op mijn instapbeurt mijn hoofd omdraaide en met hem oog in oog kwam. Ik wist niet wat mij overkwam. Die ogen en het effect dat zijn blikken op mij hadden. Niet te beschrijven! Ik voelde de rillingen door mijn hele lichaam. Totaal niet wetende wat te doen draaide ik mijn hoofd weer om. Bij het instappen liet hij mij voorgaan. Ik wist mij totaal geen houding te geven. Hij ging naar boven om plaats te nemen. Ik ging in de gang op een stoel zitten. Ik had honger en wilde mijn pizzaatje eten en bijkomen.
Na bij te zijn gekomen wilde ik hem nogmaals zien en dus ging ik ook maar naar boven om plaats te nemen op een stoel. Ik ging verderop zitten, maar kon hem helaas niet zien. Wel horen, want hij bestelde wat van de langslopende catering. Zodoende hoorde ik zijn stem.
In de trein had hij zijn jas uitgedaan. Naast hem zat niemand tegenover hem wel. Ik vroeg mij af of hij net als ik in Den Bosch zou uitstappen. Bij aankomst in Den Bosch stond ik op. Even was ik bang dat hij zou zitten blijven en doorreizen, maar zag dat hij vluchtig zijn jas pakte om uit te stappen. Hij hield de deur voor mij open en draaide daarbij zijn hoofd naar me waardoor we weer oogcontact hadden. Het leek alsof de spanning wederzijds was.
Wat waren zijn hazelkleurige ogen mooi en tevens zijn gezicht! Echt om verliefd op te worden. Ik voelde spanning door mijn hele lichaam.
Hij stapte uit en deed buiten zijn jas aan. Ik liep door met allemaal vraagtekens. Zou hij ook dezelfde richting oplopen? Twee keer probeerde ik achterom te kijken, maar tevergeefs. Er liep een twee meter lange man achter mij waardoor ik niet kon zien waar hij stond of liep. Tot ik tot mijn verbazing zag dat hij een paar meter verder horizontaal ‘naast’ mij liep.
Als hij net als ik hem heb opgemerkt ook mij heeft opgemerkt heeft hij vast gezien dat ik naar hem zocht met mijn ogen toen ik achterom keek.
Ik liep richting de roltrap en hij ook. Bij de roltrappen leek hij zijn stappen te vertragen om met mij tegelijkertijd de roltrappen op te kunnen lopen. En dat was bijna gelukt ook! We zouden naast elkaar hebben gestaan als ik een treetje hoger zou hebben durven staan. Ik bleef een treetje lager schuin naast hem staan. Ik rook zijn bedwelmende geur. Weg was mijn lef en spraakvermogen.
Ik hoopte dat hij mij zou aanspreken, maar dat heeft hij niet gedaan. Ik had hem graag willen aanspreken, maar in die staat kon ik niets bedenken. Ik vermoed dat hij in dezelfde staat verkeerde. Zeker weten doe je natuurlijk nooit.
Boven aangekomen liep hij richting de roltrappen aan de centrumzijde. Ik volgde hem van afstand tot de roltrappen, maar bleef boven bij de AH staan.. Ik zag hem van ver bij een uitzendbureau linksaf slaan. En weg was hij, de hoek om.
Ik baal nu als een stekker. Waarom ben ik niet gewoon in de trein met hem mee naar boven gelopen en bij hem gaan zitten. Misschien waren we dan in gesprek geraakt. ïŒ
Ik hoop zo graag hem weer te zullen zien. Mijn ogen zullen hem de komende week of twee zeker blijven zoeken.
Ik heb mijn collega’s over hem verteld en zodoende kwam ik uit op deze website. Zelf wist ik niet van het bestaan van deze site af. Hij waarschijnlijk ook niet. De kans is klein dat hij dit zal lezen, maar goed. Ik kon het niet laten om het toch te proberen. De wonderen zijn de wereld niet uit.
Mocht je dit wonder boven wonder lezen. Ik had die dag een zwarte jas aan en een groene sjaal om. Tevens had ik die dag mijn beige UGGS aan. Ik ben Turks en vermoedelijk ben jij ook Turks."