Dreamer
1 maart 2016
We hadden oogcontact in de trein vanaf station Rotterdam Centraal naar station Weert. Op station Maastricht verloren we elkaar uit het oog.
"Het is al 10 tot 12 jaar geleden. maar wilde toch evem kwijt. Ik stapte binnen in de coupé. Deze jongen zat schuin tegenover mij met zijn ogen gesloten. Ik betrapte mijzelf dat ik hardop zei " wat ben jij knap zeg!". Het schaamrood stond aan mijn kaken. Ik zag de jongen lachen namelijk. tot overmaat van ramp belde mijn moeder op wat ik wilde eten . Er hadden het over eten. Ik gaf toe dat ik honger had. De jongen luisterde volgens mij. Hij zei tegen me... Zo lief... Wil jij een stukje brood van me , mijn moeder heeft het gemaakt, mag wel ..het is heerlijk. En wat zeg ik... NEE!! stom stom... Hij ging een toneelacademie in Maastricht geloof ik. De jongen had helder blauwe ogen en mooie blonder haren en een lichte bakkebaard. Ik had lang donker haar en bruine ogen... "Hij zal het nooit lezen denk ik" .. zal het nooit vergeten..."