We hadden oogcontact in de trein
vanaf station Groningen
naar station Enschede.
Op station Enschede verloren we elkaar uit het oog.
"Leuke Jonge man,
De kans is klein dat je dit leest, maar niet geschoten is altijd mis. Jij zat in de eerste klas, in een van de laatste coupes omdat de trein , die om 18.45 uit Groningen vertrok , over vol was. Toen je net als ik moest overstappen op de sprinter richting Enschede, kwam je bij de uitgang staan. Je viel bijna om door de schommelingen van de trein, terwijl ik dacht wie zou die leuke jongen toch zijn ? wat een mooie vent, donker haar, licht getint, rugzak en een bril( donker montuur, met een volgens mij een oranje binnenkant), donker blauwe spijkerbroek en bruine suède schoenen. Omdat de trein vertraging had, misten we de aansluiting. Op het station van Zwolle kwam ik je tijdens het wachten nog een paar keer tegen , jij op de roltrap naar beneden terwijl ik naar boven ging. Ook heb ik je even zien staan, bij de jongen die ondertussen met zijn pianospel was begaan. Vast besloten om in de sprinter naast jou plaats te nemen, had ik het lef niet en nam ik de benen. Uiteindelijk ben ik in een aparte coupe, met alle zitplaatsen naast elkaar, gaan zitten zoals de meeste van mijn sprinter ritten. Naast mij was gelukkig nog een plekje vrij, maar helaas liep jij twee x aan mij voorbij. Ik dacht die zie ik nooit meer terug, totdat ik in Enschede uit stapte en opeens zag ik weer een bekende rug. Ik heb nog een keer naar je gekeken, voordat onze paden definitief uit elkaar weken. Ben jij degene die ik zoek en herken jij jezelf in dit ‘gedicht’, stuur mij dan een bericht."
