E
13 oktober 2015
We hadden oogcontact in de trein vanaf station Leiden Centraal naar station Amsterdam Centraal. Op station Amsterdam Lelylaan verloren we elkaar uit het oog.
"Ik liep het perron op bij Leiden Centraal en ging onbewust vlakbij je staan. Ik zag je en keek je aan. Je keek en lachte. Ik wist mezelf geen houding te geven en ging lachend zitten op een van de stoeltjes. Wat stiekeme blikken en lachjes verder kwam de trein aan, we liepen dezelfde coupé in en je liep voor me de trap op. Toen je ging zitten en ik rondkeek zag ik dat de laatste vrije plek schuin tegenover je was. Ik ging zitten en je lachte. De blikken bleven heen en weer gaan en we probeerden allebei onze lach in te houden hoe vaker we keken. Je droeg een leren jas, groene sjaal en bruine Clarks. Met je bruine krullen, baardje en blauwe ogen had je mn aandacht. Je las een boek genaamd 'wat ons niet zal doden' en had een starbucks beker met de naam 'Robert'. Aangezien de trein aardig vol zat en we ook nog eens een stiltecoupe uit hadden gekozen met mensen die echt voor de stilte gingen, durfde ik je niet aan te spreken. Ik hoopte dat je uit zou stappen bij het zelfde station, Amsterdam Centraal, zodat ik je aan kon spreken. Maar je was me twee haltes voor.
Ik ben normaal niet zo van de oproepen, maar je lijkt me te leuk om te laten lopen."