We hadden oogcontact in de trein
vanaf station Grou-Jirnsum
naar station Leeuwarden.
Op station Leeuwarden verloren we elkaar uit het oog.
"Dus je bestaat wel...De Man van mijn Dromen..
Waarom, oh, waarom, ben ik zo verlegen soms?
Ik deed alsof ik je niet zag, maar oh, dat had ik wel.
En hoe...
Ik zag je op het station in Leeuwarden, waar we allebei uitstapten.
Je droeg een colbert in bijna precies dezelfde kleur roze als mijn broek.
En toen we na het uitchecken naast elkaar liepen, leek het misschien
voor toeschouwers wel dat we een koppel waren..
Onze wegen scheidden zich, toe jij incheckte voor de reis richting Sneek (?) en ik naar
de bushalte liep.
Ik hoop dat ik je weer een keer zie (dan laat ik je niet zomaar gaan), maar voor het geval je dit leest - wonderen gebeuren soms -, laat dan van je horen! Het lijkt me leuk je te leren kennen.
Verdere persoonskenmerken als haarkleur e.d. laat ik buiten beschouwing, want jij weet wel wie ik ben, als jij bent wie ik zoek...
Dag Man van mijn Dromen."
