We hadden oogcontact in de trein
vanaf station Amsterdam Centraal
naar station Amersfoort Centraal.
Op station Amersfoort Centraal verloren we elkaar uit het oog.
"Gister avond, het was 24 september,
Zat ik in de trein, van Amsterdam naar Amersfoort. Ik las de Prelude van Wordsworth toen ik plots jou zag zitten, schuin tegenover mij.
Jij droeg een groen shirt en laarzen van Blundstone als ik me niet vergis.
We hadden meerdere malen oog contact.
Ik schreef een briefje in mijn schrift of je een keer wat wilde gaan drinken.
Het was echter geen optie jou dat in de coupé te geven.
Mensen zaten aan alle kanten om jou heen.
Ik besloot te wachten tot de trein stil stond.
Maar precies toen ik het aan jou wilde geven
En wij uit de trein stapten, bevonden we ons op een donker perron,
De lampen waren allemaal gedoofd.
Het laatste wat ik wilde was jou de stuipen op het lijf te jagen
En op deze ietwat kille plek aan te spreken.
Het ging meerdere malen door mijn hooft om jou
Alsnog te benaderen, maar ik zag dat ik minder dan een minuut had om mijn trein te halen.
Terwijl ik in de trein stapte baalde ik
Als een stekker.
Ik droeg een overhemd en een blauwe waxcoat.
Het enige wat ik kan doen is vertrouwen dat ik ooit wel mijn kans goed zal benutten, en jou mee uit kan vragen."