We hadden oogcontact in de trein
vanaf station Utrecht Centraal
naar station Nijmegen.
Op station Utrecht Centraal verloren we elkaar uit het oog.
"Heel Utrecht lag plat. Talloze mensen wachtten allemaal geduldig op de eerstvolgende rijdende trein.
Pas in Arnhem kwam er een stoel vrij om eindelijk te gaan zitten. Jij ging schuin tegenover me zitten met je gezicht naar me toe. Kaal, baardje, hele leuke sproeten, mooie ogen. Je had bruine combat boots aan, Levi’s spijkerbroek (zag ik later toen ik achter je liep), blauw shirt, blauwe jas en een horloge om je linkerpols. Volgens mij ook een North Face rugzak. Je zat me steeds aan te kijken en ik keek terug. Af en toe allebei lachend. Hele sprekende ogen. Ik heb er over gedacht er wat over te zeggen, maar niet mans genoeg.
Toen we uitstapten, heb ik dus nog even achter je gelopen alvorens onze wegen scheidden. Je keek me nog aan toen ik de trap af liep en lachte. Achteraf heb ik spijt dat we elkaar niet gesproken hebben. Dus wie weet vind ik je via deze weg."
